معنی روضه گاه در لغت نامه دهخدا

ظاهراً جایگاه سبزه و چمن. باغستان. چمنزار:، بود در روضه گاه آن بستان، چمنی بر کنار سروستان.، نظامی.، روضه گاهی چو صد نگار در او، سرو و شمشاد بیشمار در او.، نظامی.، چشم او را که مهر مازاغ است.، روضه گاه برون این باغ است.، نظامی.،، مقبره. گور:، از کوه درآمدی چو سیلی، رفتی سوی روضه گاه لیلی.، نظامی.، کردند چنانکه داشت راهی، بر تربت هر دو روضه گاهی.، نظامی

معنی روضه گاه - جستجوی لغت در جدول جو

روضه گاه

لغت نامه دهخدا

روضه گاه

فرهنگ لغت هوشیار

روضه گاه

فرهنگ فارسی معین

غوطه گاه

(طَ / طِ)

جای غوص و فرورفتن در آب. (ناظم الاطباء). جای غوطه خوردن. جای فرورفتن. رجوع به غوطه و غوته شود:
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینۀ میغ.
حکیم زلالی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

رواج گاه

(رَ)

بازارگاه. (ناظم الاطباء). جای روایی. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

نوحه گاه

(نَ / نُو حَ / حِ)

جای نوحه و عزا و ماتم. ماتمکده. ماتمسرا. عزاخانه. غمکده:
یک روز به نوحه گاه مجنون
می شد سخنی چو درّمکنون.
نظامی

لغت نامه دهخدا

رخنه گاه

(رَ نَ / نِ)

جای رخنه. قسمتی از دیوار حصار که در آن رخنه و شکافی پدید آید. (یادداشت مؤلف) :
به پیش اندر آرد بر آن رخنه گاه
همیدون پیاده همه کینه خواه.
فردوسی.
ز بهر عمارت در آن رخنه گاه
بسی مالشان داد جز برگ راه.
نظامی.
بنه چون درآرد بدان رخنه گاه
هوا نیز یابد در آن رخنه راه.
نظامی.
ستادند گردان آهن کلاه
چو سد سکندر در آن رخنه گاه.
عبداﷲ هاتفی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

روضه چای

(رَ ضَ)

نام یکی از دهستانهای ششگانه بخش حومه شهرستان ارومیّه واقع در قسمت باختری بخش. هوای آن کوهستانی و معتدل و مالاریایی است. این دهستان 29 آبادی و 5810 تن جمعیت دارد و مرکز آن قریۀ زینال لو است. آب آن از رود خانه روضه و چشمه سارها و قناتها تأمین می شود. زراعت آن دیمی و محصولات عمده آن: غلات و حبوب و چغندرقند و توتون و انگور و خشکبار است. نام این دهستان از رود خانه ’روضه’ گرفته شده که در این منطقه جاری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

نام یکی از دهستانهای ششگانه بخش حومه شهرستان اُرومیّه واقع در قسمت باختری بخش. هوای آن کوهستانی و معتدل و مالاریایی است. این دهستان 29 آبادی و 5810 تن جمعیت دارد و مرکز آن قریۀ زینال لو است. آب آن از رود خانه روضه و چشمه سارها و قناتها تأمین می شود. زراعت آن دیمی و محصولات عمده آن: غلات و حبوب و چغندرقند و توتون و انگور و خشکبار است. نام این دهستان از رود خانه ’روضه’ گرفته شده که در این منطقه جاری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

پوزه گاه

(زَ)

دهی از دهستان حیات داود بخش گناوه شهرستان بوشهر، واقع در 18 هزارگزی خاور گناوه، کنار راه فرعی گناوه به برازجان. جلگه، گرمسیر، مرطوب، مالاریائی. دارای 400 تن سکنه. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8). پوزه گاو

لغت نامه دهخدا

بوسه گاه

(سَ / سِ)

بوسه جای. جائی که بر آن بوسه زنند. (آنندراج). جای بوس. لب. بوسگه. بوسگاه. (ناظم الاطباء). محل بوسه. جای بوسه. (فرهنگ فارسی معین) :
از بوسه گاه خوبان شکّرشکار باش
تا پیشگاه باشی و اقبال پیشکار.
سوزنی.
یاد او خورده است خاقانی از آنک
بوسه گاهش دست خمارآمده ست.
خاقانی.
جسم تو کو بوسه گاه خلق بود
چون شود در خانه کور و کبود.
مولوی.
رگ دست ترا کز رشتۀ جان است نازکتر
طبیب بی مروت بوسه گاه نیشتر کرده.
امیرخسرو (از آنندراج).
- بوسه گاه شناس، شناسندۀ جای بوسه:
جدا نمیشود از پیش لعل میگونش
چه بوسه گاه شناس است حال موزونش.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

روزه گیاه

(زَ / زِ)

این ترکیب فقط در بیت زیر از خاقانی آنهم فقط در نسخۀ عبدالرسولی (ص 210) آمده معنی آن بدرستی معلوم نشد شاید نوعی گیاه یا نوعی غذای تهیۀ شده از سبزی و گیاه باشد:
روح بروز وصال روزۀ مریم گرفت
عید مسیح است خیز روزه گیاهی بیار

لغت نامه دهخدا

کوره گاه

(رَ / رِ)

جای کوره. جای کوره ها. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

عرضه گاه

(عَ ضَ / ضِ)

معرض. نمایشگاه. عرضگاه. رجوع به عرضگاه شود:
خدائی که هست آفرینش پناه
چو بیند نیازی در این عرضه گاه.
نظامی.
، عرضگاه و فراهم آمدنگاه دشمن. (ناظم الاطباء). رجوع به عرضگاه شود

لغت نامه دهخدا